OKULDA; ÖNCE DERSLERİ ÖĞRENİR SONRA SINAV OLURUZ.
HAYATTA; ÖNCE SINAV OLUR, SONRA DERSLERİ ÖĞRENİRİZ.
Ve hayattaki sınavlarımızın tek amacı, bu dersleri öğrenmemiz için bu hayatı seçtiğimizin farkına varmamızdır. Bunu anlamadıkça sınavlar farklı suretler ve farklı yollardan karşımıza çıkmaya devam edecekler. Taa ki hayat karnemizde o dersin karşısında "ÖĞRENİLDİ" yazana kadar.. Eğer bazı konularla ilgili "BU NEDEN HEP BENİM BAŞIMA GELİYOR?" diyorsak o sınavı henüz verememiş, o dersi henüz öğrenememiş olduğumuz içindir. Ne zaman, bir durumla ilgili çok bunalırsak, düşünmemiz gereken ilk şey "BURADA NEYİ GÖREMİYORUM, BU OLAY, BU DURUM BANA NE ANLATMAK İSTİYOR?" olmalıdır. Ne zaman o olayın altında yatan mesajı anlar ve onu olduğu gibi kabul eder ve direnmeyi bırakırız, işte o zaman o dersle ilgili tekrar tekrar kaldığımız bütünleme sınavından geçmiş oluruz. Ne zaman, direnç gösterir, anlamamakta ısrarcı olursak sadece o sınavı veremeyip o dersi öğrenememekle kalmaz, aynı zamanda mesajın fiziksel bedenimizde kendini bir ağrı, acı ya da hastalık olarak göstermesi sonucuyla da karşılaşırız. Sonra iyileşmek için doktor doktor gezer, avuç avuç kimyasalları yutar ama hiç bir zaman tam olarak iyileşemeyip son kararımızı doktorların bu işi bilmediğine kadar vardırırız.
Oysa iyileşmek için bakmamız gereken tek yer kendi içimizdir. Dersleri öğrenmeye istekli olduğumuzda, içimizdeki Yaradan nutfesi, bizim Tanrısal Öz'ümüz sınav sorularının tüm cevaplarını bize verecektir.
Sevgi ve Farkındalıkla
Özge
